[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Toen we het eten op hadden kwam er een dienstmeid binnen.
"Ik kom mevrouw helpen met aankleden." zei de dienstmeid snel toen ze Ivon zag.
Ivon knikte en liep de kamer uit "Ik zal even langs Olivia gaan." knipoogde die na me.
Ik knikte.

Het dienstmeid verschoonde mijn verband om de wonden en hielp me in een jurk te komen.
Ze zette me uiteindelijk op de vensterbank neer.
Ik vroeg of ze me schetsblok wou aan geven en dat deed ze.
Ik pakte wat houtskool en begon wat te schetsen.
Ik keek na buiten.
donkere wolken waren in de lucht.
Ik ging maar snel verder met mijn schets.

Olivia Elaine Newton

Er word op de deur geklopt, ik ga eventjes normaal zitten en sta op '' binnen '' zeg ik dan.
Ivon komt binnen gelopen, ik word misselijk en ren naar de wc waar ik over geef.
Ik zucht eventjes en loop dan weer terug.

Merel :
Ik bekeek mijn schets en zuchtte heel even.
Ivon bleef wel lang weg of voelde dat gewoon ene eeuwigheid.
Het was ondertussen gaat regenen en ik zat nog steeds alleen op de vensterbank.
Wel heerlijk zo'n brede vensterbank waar je gewoon makkelijk met ze tweeën op kan zitten.

Ik keek heel even na de rode rozen die Robin voor me had mee gebracht die zal nu wel moeten trainen.
Dat was dus iets wat ik niet mistte trainen in de regen door de modder kruipen .
Ik begon te lachen die gezichten van die mannen kon je op den duur niet eens meer herkennen.

Olivia Elaine Newton

'' Nou .. nou, word je spontaan misselijk van me ? '' vraagt Ivon dan.
Ik lach eventjes en schud dan mijn hoofd.
'' Ik wou je graag namens Merel en mijzelf bedanken voor het prachtige verhaal '' zegt hij dan.
'' Geen dank '' zeg ik dan met een glimlach.

Merel :
Ik verveelde me opeens vlekkeloos.
De tekening was af en ik legde die op de vensterbank neer.
Ik zuchtte heel even.
Ik keek na mijn voeten en zette ze op de grond.
een diepe zucht liet ik horen en ik zette al mijn kracht in mijn benen.
Ik stond heel even helemaal rechtop.
ik keek na mijn voeten en mijn benen die mijn lichaam nu droegen.
Ik glimlachte maar al snel voelde ik weer de harde grond onder mijn kont.

Ik begon heel hard te lachen en liet me na achteren vallen.

Olivia Elaine Newton

Ik hoor in een keer gelach uit de andere kamer komen, ik loop naar de tussendeur toe en klop er eventjes op.
Uiteindelijk loop ik naar binnen toe, ik zie Merel lachend op de grond zitten.
Ook ik begin te lachen '' wat heb jij nou weer gedaan ? '' vraag ik dan met een glimlach.

Merel :
Toen ik Olivia zag moest ik nog harder lachen.
"Ik heb weer geprobeerd te staan en het lukte me maar toen ik dat dacht viel ik weer op de grond." probeerde ik te zegen.

Ivon stond achter Olivia en begon ook te lachen "Ik kan je geen 5 minuten alleen laten en je valt weer op de grond."
Ik werd een beetje rood van het lachen .
Edward kwam ook aangelopen en samen met Ivon zetten ze me weer op de vensterbank.

Olivia Elaine Newton

Ik barst ook in lachen uit, en schud eventjes mijn hoofd .. typisch Merel dacht ik bij mezelf.
Ik kwam bijna niet meer bij van het lachen, het was alweer een tijdje geleden dat ik zo erg aan het lachen was geslagen.

Merel :
Mijn lachbui was weer voorbij en ik probeerde wat adem te krijgen.
Ivon ging voor me staan en pakte mijn handen "je moet het ook proberen als één van ons bij je is." glimlachte die.
Ik knikte en steunde op de armen van Ivon.
En voor ik het wist stond ik weer.
Ivon keek me serieus aan "en nu een stap proberen."
Ik knikte en probeerde mijn voeten vooruit te krijgen.
Toen ik een stap wou zetten viel ik in Ivon's armen "We proberen het gewoon nog een keer" zei die.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar Ivon en Merel, Edward komt naast me staan en slaat zijn arm om me heen.
Ik kijk hem even aan en hij glimlacht naar me.
Dan kijk ik weer terug naar Merel '' je kan het Merel ! '' moedig ik haar dan aan.

Merel :
Ik voelde me heel even weer een kleinkind die moest leren lopen.
Maar uiteindelijk lukte het me om 2 steppen te zetten.
Daarna gaf ik aan dat ik weer moest gaan zitten.
Ivon knikte en toen die me weer bij de vensterbank liet zitten leunde ik tegen hem aan.
Ik keek even na Olivia "Hebben jullie al namen ?" vroeg ik nieuwsgierig.

Olivia Elaine Newton

Ik was zo opgegaan in het lopen van Merel dat ik niet door hat wat ze bedoelde '' huh, wat ? '' vraag ik dan.
Opeens dringt het tot me door, ik lach eventjes '' nee we hebben nog geen namen '' zeg ik dan tegen Merel.

Merel :
Ik lachte eerst maar al snel liep er een traan over mijn wang "Als het een meisje was geworden hadden we haar Rose genoemd en een jongen zal Stijn heten "zei ik toen zacht.
Ivon pakte mijn hand beet.

Maar al snel glimlachte ik "Een meisje zal als tweede naam Olivia krijgen." zei ik tegen Olivia.
Olivia keek me even met grote ogen aan.
"Ja wij wisten de namen wel ." glimlachte Ivon.

Ik keek weer na Olivia "Je moet er van genieten en elke beweging koesteren."
.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel nog even met een glimlach aan en krijg dan zelfs tranen in mijn ogen.
Uiteindelijk barst ik in tranen uit, niet van verdriet maar gewoon van emotie om wat Merel zei.
Ik begin een beetje tussen mijn gehuil door te lachen .. ik leek wel een emotioneel wrak.
Ik loop naar Merel toe en sla mijn armen om haar heen.

Merel :
Ik sloeg ook mijn armen om Olivia heen "Beloof je me dat je ervan geniet?" Olivia knikte "Dat beloof ik je."

Olivia Elaine Newton

'' Wat zou ik toch zonder jou moeten ? '' zeg ik dan nog wat snikkend.
'' Wat ben ik blij dat ik gewoon met je om ben blijven gaan ondanks wat mijn ouders zeiden ook al riskeerde ik daar soms wel wat straffen voor '' zeg ik dan nog zacht.

Merel :
Ik glimlachte "en ik na al die dingen die ze over adel mensen zeiden en met alles wat we hebben meegemaakt."

De regen tikte op het dak.
Het ging erg te keer buiten.
Ik keek even na Edward en Ivon "Wat zouden we vandaag gaan doen ?"

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar buiten '' ik ben zo terug '' zeg ik dan.
Ik pak mijn rokken en begin te rennen, uiteindelijk sta ik buiten voor het raam van Merel.
Ik zwaai eventjes en begin dan gek te doen in de regen, uiteindelijk ga ik weer naar binnen toe.
Ik loop de kamer weer in '' ben je gek straks word je ziek ? '' zegt Edward dan een beetje lachend.
'' Ja gek ben ik zeker, en ziek worden ? Ik ? Nooit van mijn leven '' zeg ik dan.
Ik denk even na '' Merel wat wil jij graag doen ? '' vraag ik dan aan haar met een glimlach.

Merel :
Ik dacht even goed aan maar eigenlijk wist ik het niet.

Olivia Elaine Newton

Ik denk nog eventjes wat na '' wat dachten jullie van wat thee of warme melk ? '' zeg ik dan.
Het was best een tijdje geleden dat we gezamenlijk wat thee hadden gedronken, en het weer vroeg ook wel een beetje om wat warms te drinken.
Intussen zouden we na kunnen denken om wat te kunnen doen.

Merel :
"Dat is een goed idee "
Ivon en Edward vonden dat ook.

Olivia Elaine Newton

Ik loop de kamer uit naar beneden de keuken in.
Ik zet wat warm water op voor de thee.
Uiteindelijk loop ik met vier theekopjes gevuld met thee op een dienblad naar boven toe.
Ik loop de kamer van Merel weer in.

Merel :
Ivon was ook even de kamer uitgelopen en had wat koekjes mee genomen .
Ze roken enorm heerlijk.
Ik kreeg een kopje thee van Olivia.
Ik nam ene slok en verbranden me mond.
Ik trok een rare bek en ik zag dat Olivia moest lachen.
"Ja thee is heet schat." lachte Ivon.

Olivia Elaine Newton

Door wat Ivon zegt moet ik nog harder lachen.
'' Wat zijn jullie toch een stel '' zeg ik dan lachend.
Door het gelach klotst er wat thee over mijn hand heen '' thee is inderdaad heet '' zeg ik dan nog wat lachend.
Ik sluit even mijn handen om mijn kopje heen en blaas er eventjes in.

Merel :
Ivon gaf me een kus op mijn wang.
Opeens zag ik dat Robin daar stond.
Zijn gezicht waren vol met tranen.
Hij draaide zich om en liep weer weg.
"Robin !?"

Olivia Elaine Newton

Ik kijk wat verbaasd en vraag me af wat er aan de hand is.
'' Moet ik achter hem aan gaan voor je ? '' vraag ik dan aan Merel.

Merel :
Ik knikte "graag!"

Olivia Elaine Newton

Ik houd mijn rokken alweer bij elkaar en begin weer te rennen.
'' Robin wacht nou eventjes ! '' roep ik dan.
Hij kijkt even om maar wilt doorlopen.
Ik krijg even een steek in mijn buik en word weer misselijk.
Niet nu .. niet nu ... dacht ik bij mezelf.
Robin kijkt wat verbaasd naar me, zo snel als ik kan ren ik weg naar het toilet waar ik weer overgeef.
Uiteindelijk loop ik zo snel als ik kan terug naar Robin.
Hij wist het natuurlijk nog niet, hij stond me maar wat verbaasd aankijken maar hij heeft tranen in zijn ogen.
'' Robin ik kom je uit naam van Merel terug halen '' zeg ik dan.
Ik pak zijn arm vast en wil hem mee trekken, maar hij weigert.
'' Dan moet je het zelf weten '' zeg ik dan.
Ik grijp zijn oor vast en trek hem dan zo mee '' Olivia , au ! '' zegt hij dan maar ik neem hem gewoon zo mee.
Uiteindelijk staan we in de kamer van Merel.

Merel :
Ik moest even lachen om Olivia.
Ivon stond op "Kom we laten jullie wel even alleen."
Edward en Olivia liepen met Ivon mee de kamer uit.

Robin keek na de grond.
Tranen rolde over zijn wangen.
"Wat is er Robin?"
Robin keek me aan maar zweeg.
Uiteindelijk kwam die naast me zitten.
Opeens voelde ik twee lippen op de mijnen mijn hart maakte even een sprong maar snel rukte ik me los "Robin je hebt een vriendin!En ik ben verloofd."
Hij keek me aan "het is uit omdat ik nog steeds iets voel voor jou.Het spijt me ik heb het geprobeerd maar na die ruzie met Ivon ging ik na denken en toen .."
Hij stond op.
Ik zag dat die in een tweestrijd zat.
"Robin je houd niet van me zoals Ivon van me houd je bent nu verdrietig en dat doet zeer en je zoekt nu troost."
Robin keek me aan.
En voor ik het wist rende die weer uit mijn kamer met dikke tranen in zijn ogen.
Ik wist niet wat hem mankeerde.

Ivon probeerde hem nog tegen te houden "Wat is er!" schreeuwde Ivon.
Robin kwam terug "Ik heb net je verloofde gezoend en ze zoende terug en ik hou van haar." zei die in een kwade bui.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk naar Ivon en Robin, ik zie aan Robin dat hij het niet helemaal zo meent.
'' Ivon rustig, ga maar terug naar Merel .. en rustig blijven hé ? '' zeg ik dan, hij knikt even en loopt weg.
Edward weet al genoeg, ik grijp Robin weer in zijn oor vast en loop met hem naar buiten.
Ik zet hem daar op een bankje neer die onder een boom is '' je blijft zitten ! '' zeg ik dan streng, hij kijkt me even aan.
Ik ga voor hem staan '' wat is er aan de hand ? Je verteld niet helemaal de waarheid .. ik weet zeker dat Merel je niet terug zou zoenen op dit moment. Luister Robin .. ik weet dat je van Merel houd, maar ze is gewoon niet de ware voor je .. je komt je ware ooit wel eens tegen echt waar. Maar accepteer de keuze van Merel alsjeblieft en doe niet continu dit soort dingen er komt continu ruzie van '' zeg ik dan.
Robin slaat opeens zijn armen om me heen en begint te huilen, ik word half geplet maar zeg dan zacht '' huil maar uit .. dat zal vast wat opluchten ''
Hij blijft maar huilen '' Robin, zou je me wel alleen ietsjes losser kunnen laten ? Je .. verstikt me half '' zeg ik dan, hij verslapt gelijk wat.
Ik voelde me wel een beetje ongemakkelijk zo maar ik liet hem maar even goed huilen.